Słownik

WAV

Wave Audio Format - format plików dźwiękowych, nieskompresowanych, opracowany przez Microsoft oraz IBM. Uważany za najwierniejszy obraz tego, co jest zakodowane na płycie Compact Disc.

Wielokanałowy dźwięk 6.1

System audio wyposażony w sześć kanałów. Obsługują one trzy głośniki przednie (lewy, centralny i prawy) oraz dwa tylne (lewy i prawy). Szósty kanał to tor niskotonowy, przeznaczony do zasilania subwoofera. Taki układ pozwala uzyskać pełne pole dźwiękowe, najczęściej spotykany jest w zestawach kina domowego.

Winylowa płyta

Zobacz: Płyta analogowa

Wkładka MC

(adapter magnetoelektryczny, adapter dynamiczny) Element pozwalający odtwarzać sygnał zapisany na płycie analogowej. We wkładce MC ruch igły śledzącej ścianki rowka przenoszony jest na cewkę, która porusza się w polu magnesu stałego i generuje sygnał akustyczny. Tego typu konstrukcja jest z reguły stosowana w droższych wkładkach o wyższej jakości. Wkładki MC mają niskie zniekształcenia nieliniowe i miękkie ułożyskowanie systemu. Cechuje je niska impedancja wyjściowa (

Wkładka MM

(adapter elektromagnetyczny) Element pozwalający odtwarzać sygnał zapisany na płycie analogowej. We wkładce MM ruch igły śledzącej ścianki rowka płyty przenoszony jest na element ruchomy (magnes lub zwora), który porusza się wewnątrz cewki generującej sygnał akustyczny. 

WLAN

Wireless Local Area Network - bezprzewodowa odmiana sieci LAN; korzysta najczęściej z fal radiowych (pasmo 2,4 GHz lub 5 GHz), rzadziej z podczerwieni, jest projektowana na bazie standardu IEEE 802.11.

WMA

Windows Media Audio - format plików dźwiękowych, poddanych kompresji stratnej lub bezstratnej (patrz dalej), opracowany przez firmę Microsoft, mający konkurować z MP3. Wraz z pojawieniem się Windows Music Player 9 Microsoft zaprezentował system kodowania bezstratnego WMA 9 Lossless, który nie znalazł szerszego uznania.

Woofer

(ang.) Określenie części systemu głośnikowego odpowiadającego za odtwarzanie niskich tonów.

wOOx

Opracowany przez Philipsa system przetwarzania tonów niskich. W jego skład wchodzą dwa główne elementy: promiennik basów, czyli membrana bierna wOOx i dynamiczny kontroler wzmocnienia. Promiennik wOOx strojony jest do częstotliwości 50Hz a jego konstrukcja (z podwójnym zawieszeniem) umożliwia ekstremalne wychylenie membrany w sytuacjach, kiedy dźwięk ma największą dynamikę i moc. Wzmacniacz w dynamicznym kontrolerze wzmocnienia wyposażony jest w obwody pozwalające wzmacniać niższe częstotliwości z możliwością regulacji: wOOx 1, 2 i 3. Rozwiązanie to stosowane jest przede wszystkim w małych wieżach audio a także w systemach kina domowego.

WRAT

Technologia spotykana we wzmacniaczach firmy Onkyo. Cechuje je dynamiczny dźwięk, oceniany przez audiofili jako bardzo miły w odbiorze. Układy charakteryzują się szerokim pasmem przenoszenia, niskim ujemnym sprzężeniem zwrotnym, dużą wydajnością prądowa i bardzo niskimi przydźwiękami zerowego poziomu masy.

Współczynnik tłumienia

Zobacz: Damping facto

Współczynnik tłumienia (ang. damping factor) - wzmacniacz

jednostka: liczba niemianowana Współczynnik tłumienia to stosunek nominalnej impedancji kolumn do impedancji wyjściowej wzmacniacza. Przykładowo wzmacniacz o impedancji wyjściowej 0,2 oma sterujący kolumnę o impedancji nominalnej 8 omów ma współczynnik tłumienia 40 (8 podzielone przez 0,2).Im wyższy współczynnik tłumienia tym lepiej. Współczynnik na poziomie 20-30 jest w zupełności wystarczający. Warto pamiętać, że impedancja kabli połączeniowych oraz cewki w zwrotnicach głośników niskotonowych dodają się do impedancji wyjściowej pogarszając tym samym współczynnik tłumienia.

Wstęgowy głośnik

Przetwornik wysokotonowy, w którym elementem wytwarzającym dźwięk jest bardzo lekka membrana ze specjalnych tworzyw, drgająca w szczelinie magnesu. Na membranie napylona (naklejona) jest ścieżka z metalu w kształcie meandrów lub spirali, przez którą przepływa prąd wytwarzający zmienne pole magnetyczne. Głośniki wstęgowe dają dźwięk lekki, szybki, o małych zniekształceniach i oddają dobrze szczegóły w cichych partiach utworu muzycznego. Mają wyższą sprawność niż głośniki dynamiczne (ok. 90 dB).

Wysokie tony

(ang. treble) Zakres najwyższych częstotliwości akustycznych. Najczęściej przyjmuje się, że dolna granica wysokich tonów leży pomiędzy 1,3 a 2 kHz. Częstotliwości niższe to średnie tony, a częstotliwości wyższe to ultradźwięki.

Wzmacniacz

Układ elektroniczny posiadający wejście i wyjście, przy czym słaby sygnał źródłowy podawany na wejście jest odtwarzany na wyjściu z wielokrotnie większą mocą. Zwiększenie mocy (wzmocnienie) sygnału następuje wskutek poboru energii z układu zasilającego wzmacniacz.

Wzmacniacz dzielony

Wzmacniacz dzielony to konfiguracja systemu audio, w której przedwzmacniacz i końcówki mocy występują jako oddzielne jednostki sprzętowe, połączone sygnałowym kablem. Takie rozdzielenie minimalizację zakłóceń elektromagnetycznych i interferencji.

Wzmacniacz hybrydowy

Urządzenie, w którym połączono rozwiązania układowe z różnych technik. Najczęściej przedwzmacniacz wykorzystuje lampy a końcówka mocy wykonana jest na półprzewodnikach. Hybrydy stosowane są powszechnie jako wzmacniacze basowe.

Wzmacniacz lampowy

Wzmacniacz lampowy to rodzaj wzmacniacza audio, który wykorzystuje lampy elektronowe do wzmacniania sygnału dźwiękowego. Jest szczególnie ceniony przez audiofilów za swoją unikalną charakterystykę brzmienia, często określaną jako cieplejszą i bardziej naturalną w porównaniu do wzmacniaczy tranzystorowych.

Wzmacniacz tranzystorowy

Wzmacniacz, w którym wzmocnienie sygnału odbywa się z wykorzystaniem elementów półprzewodnikowych. O ile obwody małosygnałowe mogą być wykonane zarówno w technice elementów dyskretnych (tranzystory, diody rezystory etc.) lub z zastosowaniem układów scalonych, w końcówce mocy prawie zawsze stosowane są tranzystory mocy.

Wzmacniacz zintegrowany

Wzmacniacz zintegrowany to urządzenie, które jako oddzielny komponent tradycyjnego systemu Hi-Fi pełni dwie główne funkcje - zbiera sygnały z różnych źródeł, niektóre z nich modyfikuje, a następnie wzmacnia i wysyła do zespołów głośnikowych.