Połączenie wyjścia wzmacniacza (końcówki mocy) z kolumnami dwoma kablami dwużyłowymi (lub dwoma parami przewodów jednożyłowych), przy czym jeden kabel zasila głośnik niskotonowy, a drugi zasila sekcję średnią i wysokotonową.
Takiemu połączeniu przypisuje się różne zalety audiofilskie - poprawę jakości brzmienia, lepszą przestrzeń i szczegółowość, a wszystko to ponoć dlatego, że dzięki rozdzieleniu w odrębnych kablach prądów niskiej i średniej oraz wysokiej częstotliwości unika się wzajemnej modulacji tych sygnałów, zachodzącej we wspólnym kablu.
Z punktu widzenia podstaw elektrotechniki brzmi to jak typowa "alchemia audiofilska", gdyż w obwodzie liniowym RLC, jakim jest kabel, nie występują zjawiska modulacji.
Czytaj również: Na czym polega bi-amping i jakie są jego warianty?
