Pierwsza płyta to oryginalny album zremasterowany przez spiritus movens zespołu Roberta Smitha z pomocą Milesa Showella. Druga płyta zawiera wersje demo nagrań i niewykorzystane nigdzie utwory instrumentalne. Trzecią w zestawie wypełniają utwory z wydanej rok później niskonakładowej kasety "Lost Wishes", 12-calowe miksy i utwór "End" z koncertu w Paryżu.
Po wydaniu "Disintegration" The Cure znalazł się w centrum zainteresowania show biznesu. Nic dziwnego, że "Wish" okazał się ich największym komercyjnym sukcesem, osiągając pierwsze miejsce na listach sprzedaży w rodzimej Wielkiej Brytanii i drugie w Stanach Zjednoczonych.
Płyta "Wish – 30th Anniversary" uzyskała także nominację do Grammy w kategorii Najlepszy Alternatywny Album. W porównaniu z goszczącym na wcześniejszych albumach pesymizmem, grupa zaprezentowała znacznie bardziej zróżnicowany i żywszy materiał. Porzuciła mroczny gotyk, wpuściła do nagrań więcej światła, przeplatając bardziej rozbudowane kompozycje hitami: "Friday I’m Love", "High", "Doing The Unstuck" oraz "A Letter To Elise".
