Tradycyjnym sposobem ustalania osi głównej dla układów dwudrożnych, dwuipółdrożnych i trójdrożnych jest wyznaczenie punktu pomiędzy głośnikiem wysokotonowym a nisko-średniotonowym (lub średniotonowym) i wyprowadzenie z tego punktu osi prostopadłej do przedniej ścianki... ale jeżeli zespół głośnikowy ma z premedytacją pochyloną obudowę, to właściwsze będzie ustalenie tej osi jako równoległej do podłoża.
W przypadku układów symetrycznych, z dwoma nisko-średniotonowymi (lub średniotonowymi) i wysokotonowym pomiędzy nimi, oś główną wyprowadzamy z centrum układu - a więc z głośnika wysokotonowego. Czasami wywołuje to konfuzję, bo niektóre wolnostojące kolumny z układem symetrycznym mają głośniki wysokotonowe na wysokości wyraźnie niższej, niż wysokość, na jakiej znajdują się uszy siedzącego słuchacza. Problem dotyczy też bardzo wysokich kolumn, z głośnikiem wysokotonowym znacznie powyżej uszu siedzącego słuchacza.
Często też konstruktor na osi głównej z premedytacją ustala charakterystykę z wyeksponowanymi wysokimi częstotliwościami, uzyskując najładniej zrównoważony przebieg pod kątem 15-30 stopni (w płaszczyźnie poziomej), i czasami dodaje do tego rekomendację ustawiania kolumn równolegle, a nie skręcania ich w stronę miejsca odsłuchowego - wówczas słuchacz znajduje się właśnie pod kątem 15-30 stopni względem osi głównych, biegnących "po bokach". Która więc oś powinna być uznana za osą główną - czy oś "konstrukcyjna", czy oś "najlepszej charakterystyki"?
Na zdjęciu kolumny głośnikowe mbl 101-Xtreme
Czytaj również:
Prawidłowe ustawienie zespołów głośnikowych
Jaki jest związek między wielkością zespołów głośnikowych a wielkością odpowiedniego dla nich pomieszczenia?
Jak należy ustawić zespoły głośnikowe względem miejsca odsłuchowego?
