Józef Elsner objął posadę skrzypka w Brnie, a następnie kapelmistrza we Lwowie. W 1799 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie był wydawcą, kompozytorem i nauczycielem. We wrześniu 1826 r. jego uczniem został 16-letni Fryderyk Chopin, któremu na egzaminie dał opinię: "szczególna zdolność, geniusz muzyczny".
Skrzypek Józef Kolinek wybrał na swój album trzy polonezy Elsnera na skrzypce i fortepian będące stylizacją naszego tańca narodowego, a także trzy sonaty na skrzypce i fortepian napisane w 1798 r. W komentarzu do albumu Kolinek podkreślił wartość tych utworów, ciekawy dialog pomiędzy skrzypcami, a fortepianem, a także umiejętnie wplecione elementy polskiej muzyki ludowej, którą kompozytor interesował się od młodości.
Dwa kwartety smyczkowe Józefa Elsnera są uznawane za najlepsze polskie utwory kameralne w stylu klasycznym. Kameralna Msza G-dur na dwa głosy i cztery instrumenty została napisana do tekstu polskiego, a jej fragmenty są wykonywane w kościołach do dziś.
DUX
