Rejestracji dokonano w marcu i październiku 1992 r. w kościele św. Marcina w Treviso na magnetofonie Telefunkena M15. Jakość nagrania, a przede wszystkim ekspresyjna i perfekcyjna interpretacja, szybko przysporzyły sławy wydawnictwu szwajcarskiej wytwórni Divox.
Amerykański magazyn "In Tune" zaliczył album do dziesięciu największych nagrań XX wieku. Francuski recenzent "Le Figaro" uznał to wykonanie za jedno z dwóch najlepszych, jakie kiedykolwiek wydano na płytach.
Nie dziwi, że na fali zainteresowania czarną płytą, Divox zdecydował się na wydanie nagrania na audiofilskim 180-gramowym winylu w pięknej, rozkładanej obwolucie z licznymi komentarzami w środku. Masteringu i transferu na matrycę tłoczącą płyty dokonano z analogowej taśmy matki w firmie AcoustTech Mastering w Kalifornii.
Płytę "Le Quattro Stagioni" wytłoczono w Niemczech. Tym samym przenieśliśmy się do epoki winyli sprzed czasów cyfrowych. Jeśli dodać, że Włosi nasycili dzieło emocjami, wykonując je przy tym z wyjątkową elegancją, mamy obowiązkową pozycję na półce melomana.
DIVOX ANTIQUA/CMD
