Każde nagranie Vadima Repina powinno budzić zainteresowanie każdego rasowego melomana, a szczególnie miłośnika wiolinistyki. To wyjątkowy, znakomity, doskonały pod względem technicznym wirtuoz. Tym razem prezentuje się w dwóch niezwykłych utworach.
Pierwszy to Koncert na skrzypce i orkiestrę D-dur op. 77, zwany "koncertem przeciwko skrzypcom", ale też rodzajem "symfonii z prowadzącymi skrzypcami". Formalnie utwór przypomina koncert Beethovena. Zarówno tą samą tonacją, jak i tym, że pierwsza część długością przekracza czas dwóch pozostałych oraz podobne zadanie dla solisty. Jednak rola skrzypiec u Brahmsa jest o wiele bardziej znacząca. Z kolei Koncert na skrzypce i wiolonczelę jest niczym nowa wersja concerto grosso, bowiem pozwala on solistom zademonstrować pełnię możliwości dźwiękowych w ramach utworu symfonicznego. Utwór składa się z trzech części. Pierwsza z nich obejmuje trzy podstawowe tematy, wzbogacone o trzy tematy "drugoplanowe". Po Allegro, następuje elegijne Andante, wyróżniające się wspaniałą melodyką. Finał zawiera typowe dla Brahmsa ludowe tematy, szczególnie w tańcu chłopskim. Ekspresja Vadima Repina znakomicie koresponduje ze skandynawską, nieco chłodną dyscypliną prezentowaną przez Trulsa Marka.
Barbara Tenderenda
DEUTCHE GRAMMOPHON 2008 /UNIVERSAL MUSIC POLSKA
