Kompozytor zaczął tworzyć swój pierwszy Koncert fortepianowy mając zaledwie 14 lat. Trudno nie zauważyć wpływów, jakie wywarły na nim tradycyjne koncerty Mozarta i Haydna. Ostateczna wersja ukazała się dopiero w 1801 r., a premierowe wykonanie – 2 lata później.
III Koncert c-moll, jedyny z beethovenowskich w tonacji molowej, miał również premierę w 1803 r., ale widać w nim zmiany, jakie zaszły w twórczości kompozytora. To już nie styl brillant, gdzie najważniejszy jest efekt błyskotliwości, ale utwór tragiczny, pełen dramatycznych, patetycznych i wzniosłych momentów.
Leif Ove Andsnes jako pianista i dyrygent znakomicie wywiązuje się ze swoich zadań. I Koncert C-dur ma charakter, który przypomina wiedeńską muzykę schyłku XVIII wieku. To muzyka przyjemna, melodyjna, choć wcale niełatwa. Ważny w niej jest subtelny koloryt i romantyczny klimat.
III Koncert to nieporównywalnie ważniejsza rola orkiestry, która nie tylko akompaniuje, ale współuczestniczy na równych prawach z solistą w muzycznej akcji. Znakomite nagranie! Czekamy na kolejną wizytę pianisty w Polsce.
Stanisław Bukowski
SONY CLASSICAL 2012
