Kolejna płyta Ingolfa Wundera - laureata i ulubieńca publiczności ostatniego Konkursu Chopinowskiego dla Deutsche Grammophon.
Po utworach Chopina, tym razem Sonata h-moll Scarlattiego, Sonata B-dur Mozarta, Walc fantastyczny h-moll Koczalskiego, "Światło księżyca" Debussy’go, "Lot trzmiela" Rimskiego- Korsakowa, Preludium g-moll Rachmaninowa, Etiuda dis-moll Skriabina, Etincelles Moszkowskiego, "Danse excentrique" Horowitza, Parafraza Ronda "alla turca" Mozarta w opracowaniu Wołodosa, muzyka filmowa Ennio Morricone i Johna Williamsa w transkrypcji Wundera oraz Berceuse Des-dur Chopina.
Jednym słowem - oprócz 20-minutowej Sonaty Mozarta - materiał do wykorzystania na bisy. A skąd tajemnicze "300" jako tytuł płyty? To 300 lat muzyki fortepianowej. Przecież Scarlatti wprowadził w swoich sonatach wirtuozowski sposób gry, właściwy od tego momentu dla fortepianu, a Mozartowska sonata KV 333 niewiele różni się od poprzednich, lecz stawia przed wykonawcą wyższe wymagania techniczne.
Wszystkie utwory są zróżnicowane i zagrane tak, aby oddać ich indywidualny charakter. Wunder potwierdza pokładane w nim nadzieje - wrażliwego, nienagannego technicznie i medialnego artysty. Universalowi gratuluję właściwej decyzji.
Stanisław Bukowski
DEUTSCHE GRAMMOPHON 2012
