To okazjonalne spotkanie zaowocowało wkrótce nagraniem studyjnego albumu "Rosslyn", wydanego przez ECM. Nieżyjący od dekady John Taylor był doskonałym kompozytorem, tworzącym utwory o wyszukanych konstrukcjach, które pobudzały wyobraźnię improwizatorów. Nic dziwnego, że atmosfera gry tria przypomina poczynania klasycznego składu Billa Evansa; Johnson grał kiedyś z Evansem.
W pięciu rozbudowanych kompozycjach najmocniej został wyeksponowany fortepian, słabiej - kontrabas, a perkusja momentami jest tylko wyczuwalna. Koncert otwiera dość energetyczna introdukcja lidera, do rozwinięcia której włączają się z wyczuciem basista i perkusista.
W dalszej części utworu jesteśmy świadkami licznych zmian ekspresji oraz tempa, jednakże perfekcyjna komunikacja między muzykami pozostaje niezachwiana. Temat "Up too Late" ma nieco rozwichrzoną introdukcję, ale miarowe akcenty perkusyjne, wzmocnione basem, jakby sprowadzały fortepianowe nuty na ziemię. Ten niesamowity efekt stanowi kulminację koncertu.
ECM/Universal
