Landloper

ARILD ANDERSEN
Landloper

Jazz
Nasza ocena
Wykonanie:
Nagranie:

Andersen, jeden z najwybitniejszych kontrabasistów europejskich, nagrał płytę, którą wypełniają popisy solowe na kontrabasie. Jest wielką sztuką, aby zainteresować słuchacza grą na tym instrumencie przez czas trwania płyty, bo rolą nisko brzmiącego kontrabasu jest przede wszystkim praca w sekcji rytmicznej.

Sytuacja nie jest jednak zawsze jednoznaczna, bowiem już przed niniejszym projektem solowe popisy przedstawili inni mistrzowie czterech basowych strun: Francuz Renaud Garcia-Fons oraz Niemiec Eberhard Weber. Garcia-Fons wzbogacał fakturę brzmieniową grą smyczkiem, a Weber – preparacjami.

Podobny zabieg poczynił też Arild Andersen, a efekt finalny stał się nad wyraz atrakcyjny. Materiał na niniejszą płytę powstał niemal w całości podczas koncertu. Wymagało to od solisty precyzyjnego zgrania obu linii melodycznych: akustycznej i generowanej elektronicznie. Ponieważ partie improwizowane cechuje spontaniczność, taka synchronizacja udaje się tylko mistrzom, a Andersen z pewnością nim jest.

W repertuarze "Landloper" płyty znalazły się różności: standard "A Nightingale Sang in Berkley Square", kompozycje własne: "Dreamhorse" i "Mira", a także free-jazzowe tematy wywodzące się z bluesa, jak "Ghosts", "Lonely Woman" czy "Song for Che" – wszystkie zagrane z pięknie uformowanymi liniami melodycznymi.


ECM/Universal

Cezary Gumiński
Cezary Gumiński
Dziennikarz muzyczny i krytyk jazzowy, od 1997 r. współpracuje z magazynem AUDIO. Pisał o muzyce również na łamach magazynów "Jazz", "Jazz Forum", "Machina", "Muza" i "Jazz & Classics". Prowadził audycje i był gościem w PR Pr. 2, Kolor, Radiostacja, Radio Jazz. Był zagorzałym propagatorem kwadrofonii i do dziś słucha z czterech kolumn. Muzyka w jego domu rozbrzmiewa nieustannie, również ze szpulowego magnetofonu. Jest bardziej melomanem niż audiofilem. Najbardziej gustuje w fuzjach jazzu, rocka, etno i klasyki.
Zobacz artykuły autora
Gatunki muzyki
Podobne brzmienie
logo logo