W pianistyce Alexandera było zawsze coś pogodnego, optymistycznego, tymczasem już w introdukcji do niniejszego albumu pianista wyraża wielką gorycz na skutek niekończącej się plagi wojen na świecie.
Właśnie mija 80 lat od zakończenia II wojny światowej, do czego autor nawiązuje w kilku utworach o wymownych tytułach: "I Will Never Smile Again", "Aggression", "D-Day" (czyli lądowanie w Normandii). Zresztą cała płyta jest utrzymana raczej w minorowym nastroju i nawet zamieszczenie w repertuarze przebojowej miniaturki "Smile" (Charliego Chaplina) nie oznacza zasadniczej odmiany aury, a co najwyżej daje wyraz pewnej nostalgii.
Co jednak najważniejsze, w każdym utworze została utrzymana bardzo wysoka jakość wypowiedzi. Wszystkie popisy solowe Monty`ego Alexandera są jak zwykle żywe. Zachwyca ich strona estetyczna i wprost urzeka logika w budowaniu kolejnych fraz. Kompanami pianisty są kontrabasista Luke Sellick oraz perkusista Jason Brown, którzy znakomicie wyczuwają klimat wypowiedzi lidera.
PeeWee!
