Najistotniejszą cechą gry Garcii jest swoboda, z jaką porusza się po klawiaturze fortepianu. Kreowane przez niego struktury są zarówno w aspekcie kompozycyjnym, jak i improwizacyjnym niezmiennie lekkie (lecz niebanalne), do tego melodyjne i transparentne. Z wyczuciem zabierają głos towarzyszący mu muzycy, subtelnie akcentując swą obecność.
Zespołowi udało się wypracować pewną kompromisową stylistykę, w której znalazło się miejsce na wpływy kultury flamenco oraz z obszaru Karaibów. Przede wszystkim jest to grupa proponująca doskonały jazz głównego nurtu. Do wykonania kilku utworów zaproszono gości. Izraelski gitarzysta Gilad Hekselman nie zarzucił potokiem nut, ale wybrał tylko te, które utworzyły zgrabny splot.
Lau Noah, której głos do złudzenia przypomina Melody Gardot, udało się w "You and Me" wytworzyć poetycką aurę. Natomiast Veronica Ferreiro (mimo że Hiszpanka) przeniosła nas skutecznie w atmosferę towarzyszącą melancholijnym pieśniom w stylu portugalskiego fado.
BLUE NOTE/UNIVERSAL
