Kwartet muzykuje w zupełnie nietypowym składzie: Ballake Sissoko – kora, Vincent Segal – wiolonczela, Emilie Parisien – saksofon sopranowy i Vincent Peirani – akordeon, a tworzą tak zgrany zespół, jakby grali ze sobą latami.
Wcześniej muzycy dzielili studio i scenę w parach, ale nigdy jako kwartet. Trudno nawet wyczuć, kto przewodzi tej uroczej formacji, bo każdy z uczestników przedstawił tu własne kompozycje i w ciemno nawet trudno wyczuć autorstwo każdego z nich.
Na "Les Egares" zachwyca przede wszystkim imponująco zintegrowany język wypowiedzi, gdzie każdy z uczestników wnosi coś istotnego w danym momencie i gładko przekazuje koledze kontynuację rozpoczętego wątku. Choć większość materiału to utwory balladowe, to taki przebój Joe Zawinula "Orient Express" pulsuje dobrą energią niczym oryginał.
Choć muzycy pochodzą z różnych krajów, a nawet kontynentów, to udało im się wypracować styl narracji, którą trudno wiązać z określonym regionem. Pewne wyjątki stanowią w zbiorze utwory: "Ta Nye" w charakterystycznym środkowo-afrykańskim stylu oraz "Esperanza" w formie rzewnego walczyka z południa Europy.
Najczęściej spotykaną strukturą na tym albumie są dwa instrumenty prowadzące wątek melodyczny, a dwa harmonizujące go, lecz w chwilę potem wyłania się konfiguracja odwrotna.
ACT/GiGi Distribution
