Sainkho Namtchylak, posiadająca olbrzymi dorobek artystyczny, dysponuje mocnym siedmiooktawowym głosem i jest mistrzynią śpiewu gardłowego (typowego dla tego regionu Azji). Choć potrafi ona doskonale odnaleźć się w swingującym jazzie, to swym głosem wypuszcza się z łatwością w regiony niedostępne dla znakomitej większości najbardziej renomowanych wokalistów.
W otwierającym koncert utworze "Electric City" artystka intonuje rasowo swingujacgo bluesa, którego formę w dalszych partiach mocno modyfikuje. Wprowadza to słuchacza w późniejszą część koncertu, gdzie będą miały miejsce najprzeróżniejsze akrobacje wokalne.
W kompozycji "Ritual 3" Sainkho Namtchylak jakby naśladowała chór rozwrzeszczanych ptaków i wydaje się, że już zdarła gardło, by moment później wyśpiewać kolejną partię tonem absolutnie czystym.
Akompaniament zespołu (Grzegorz Tarwid – fortepian, syntezator; Andrzej Święs – kontrabas; Albert Karch – perkusja) z wyczuciem podąża za swobodnym głosem Namtchylak. W odpowiednich momentach muzycy potrafią zademonstrować też własną obecność, co doskonale spaja te muzyczne przygody.
Kold/Jazz Forum
