Przedstawiony materiał odzwierciedla w dużym stopniu doświadczenia współpracy Blake’a z plejadą jazzowych znakomitości (Pharoah Sanders, Tom Harrell czy Chris Potter) i reprezentuje współczesną formę jazzu nowoczesnego, opartego na witalnie swingującej sekcji rytmicznej.
Każdy z muzyków kwintetu emanuje inwencją i temperamentem. W ich grze imponuje interakcja saksofonisty i wibrafonisty, a zwykle unikające się w jazzie wibrafon i fortepian nie wchodzą sobie w paradę. Choć wyczuwa się prowadzenie akcji przez świetnie akcentującą rytm perkusję Johnatana Blake’a, to każdy z kompanów ma daną należytą swobodę wypowiedzi.
Płytę "Homeward Bound" otwiera krótki popis solowy na perkusji, po którym jest rozwijana urocza kompozycja tytułowa dedykowana Anie Grace. Łagodna melodyka tego utworu, osadzonego na nieparzystym metrum, posiada coś z klimatu, jaki można było spotkać na owianych powiewem wschodu nagraniach Sandersa. W tym utworze zmieściły się też najbardziej estetyczne popisy Wilkinsa, Rossa i Virellesa oraz dynamiczne solo Blake’a.
Blue Note/Universal
