Obu muzyków łączy magiczna więź w tworzeniu niezwykle spójnych obrazów muzycznych. Tym razem repertuar płyty wydaje się być bardziej zróżnicowany. Znajdujemy tu jazzowe interpretacje takich balladowych szlagierów amerykańskich, jak: "All in Fun", "Red River Valley" czy "Save the Last Dance for Me", przebój Franka Sinatry "In the Wee Small Hours of the Morning" oraz filmowy hit "You Only Live Twice" z serii “Jamesa Bonda".
Cały czar obcowania z wersjami proponowanymi przez duet Frisell-Morgan polega na śledzeniu, jak finezyjnie rekonstruują te wydawałoby się ograne tematy. Są też na płycie akcenty typowo jazzowe: interpretacja kompozycji Paula Motiana "Mumbo Jumbo" oraz dwóch wizytówekTheloniousa Monka "Epistrophy" i "Pannonica". Te dwa ostanie stanowią najmocniejsze punkty kameralnego występu.
Wydaje się, że Bill Frisell jest gitarzystą, który najpełniej odczytał esencję twórczości Theloniousa Monka i jak nikt inny przekłada fortepianowe akordy na język gitarowych.
ECM/Universal
