Na niedawno omawianym albumie z udziałem gitarzysty Billa Frisella, aranżacje orkiestry były podporządkowane ekspozycji solisty. Obecnie Gibbs przypomniał o wypracowanym dekady temu finezyjnym, romantycznym brzmieniu dużego składu.
W otwierającym "It Is As It Should Be" otacza nas łagodnie i skutecznie dalej kołysze polifonia sekcji dętych, skomplementowana równie melancholijnym solo na flugelhornie. Kolejny utwór "As a Matter of Fact", dedykowany komuś bliskiemu, przybiera formę trenu, a tęskne popisy na saksofonie tenorowym i trąbce potęgują podniosłą atmosferę.
Aura staje się bardziej optymistyczna w kunsztownym potraktowaniu tematu "Ida Lupino" Carli Bley, w którym zabłysnęli najpierw Lutz Buchner na klarnecie, a potem Władysław Sendecki na fortepianie. Kolejne interpretacje "Misterioso" (Theloniousa Monka) czy "Ramblin" (Ornette Colemana) są pełne pikanterii i wysublimowanych rozwiązań aranżacyjnych.
CUNEIFORM
