Styl uprawiany przez trio Battaglii zakłóca nieco obraz wydawnictwa ECM preferującego styl lansowany przez muzyków skandynawskich. Jednakże poetyka fortepianowa uprawiana przez Battaglię plasuje się blisko artyzmu takich pianistów jak Ketil Bjornstad czy Tord Gustavsen.
Na piątej płycie dla ECM trio wydaje się rozwijać kierunek obrany poprzednio na "The River of Anyder". Stefano Battaglia komponuje pieśni bez słów, podniosłe hymny i stateczne tańce, których inspiracje znajduje w pięknych włoskich krajobrazach, dziełach sztuki i literaturze pięknej.
Pewne tematy, jak "Euphonia Elegy", wydają się być szkicem do rozwinięcia w dalszej improwizacji, natomiast powiew romantycznego walca w owianym Homerowską legendą "Ismaro" roztacza swe piękno również na partię solową. Pięknie narastają emocje w "Armonia".
Trio zręcznie spina większość materiału minimalistyczną klamrą starodawnych śpiewów modalnych, współczesnej kameralistyki oraz abstrakcji. Przemyślaną grę na fortepianie delikatnie komplementują wrażliwi kompani: Salvatore Maiore na kontrabasie i Roberto Dani na perkusji. Na szczególną uwagę zasługuje gra Daniego, który nieomylnie podkreśla niuanse linii melodycznej fortepianu Battaglii.
ECM / UNIVERSAL
